Groningen van toen | deel 74

Het was op 3 oktober 1969 een feestje daar aan de Zuiderkruislaan 14 in wijk De Paddepoel, want die dag werd het gebouw van de Christelijke Pedagogische Academie en de afdeling HAVO officieel geopend. Voorheen ging deze Academie door het leven als ‘De Kweekschool met de Bijbel’ en was gevestigd aan de H.W.Mesdagstraat in Groningen.

Ondanks dat de school pas in begin oktober werd geopend waren leerlingen en leraren al sinds het begin van het schooljaar 1969/1970 in het gebouw gehuisvest. En men was daar gemiddeld zeer tevreden over daar in het oude gebouw, in de Kranewegbuurt, het te zeer verouderd was voor het voeren van een goed functionerend schoolsysteem.

Gelukkig werd het oude gebouw niet afgebroken en kreeg het een aantal jaren een nieuwe bestemming namelijk voor de afdeling Rijksstudietoelagen van het Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen. De nieuwe Academie, die de naam Nijenborg zou krijgen, heeft destijds 1,8 miljoen gulden gekost. Het gebouw aan de Zuiderkruislaan was ontworpen door het architectenbureau Sandburg-Jansen uit Groningen. De bouw werd echter uitbesteed aan een niet Groningse onderneming, namelijk aan het aannemersbedrijf J.G. Visser uit Leeuwarden.

Meer dan twee jaar eerder, in augustus 1967, was de eerste paal de grond in geheid. Er was toch een redelijk groot aantal leerlingen het eerste jaar ingeschreven op de Pedagogische Academie, namelijk 488, van wie er 213 de richting HAVO volgden. Uit liefst 59 verschillende gemeenten waren de leerlingen afkomstig en uiteraard was de reden dat de ouders beslist de kinderen een Christelijke Pedagogische opleiding wilden laten volgen.

Toen de opleiding in 1969 een aanvang nam waren er 42 verschillende docenten actief waarvan er 20 een volledige betrekking hadden. Het gebouw bestond ondermeer uit 18 leslokalen, die voor die tijd zeer modern waren ingericht. Daarnaast waren er specifieke lokalen die ingericht waren voor het beoefenen van gymnastiek en handenarbeid en het volgen van muzieklessen waarbij instrumenten werden ingezet.

De Nijenborg had ook een ruime aula die voor ‘massabijeenkomsten’ geschikt was en tevens een prachtig orgel bevatte. Deze aula werd ook een tijd door de Gereformeerde Gemeente gehuurd om zondags dienst te doen als kerkzaal. En er waren, naast nog de nodige kantoorruimten en lerarenkamer, twee ruimtes ingericht voor gebruik ten bate van de schoolarts.

Aanwezigen bij de officiële opening op 3 oktober 1969 viel het op dat het gebouw voorzien was van een voor die tijd aardig wat nieuwe technische snufjes en dat het geheel modern en licht was ingericht. Uiteraard was er ook gedacht aan een betonnen kunstwerk dat aan de buitenzijde van het gebouw werd geplaatst, een werkstuk van de Friese kunstenaar J. Van de Meij.

Middels een aantal fusies is de benaming van de school jaren geleden veranderd in de Christelijke Hoge School Noord Nederland maar bleef de naam van andermaal een nieuwbouwcomplex ‘De Nijenborg’. Op 1 januari 2008 was er andermaal een fusie tussen Hogeschool Drenthe en de Christelijke Hogeschool Nederland, waardoor de naam Stenden Hogeschool een feit werd. Op 1 januari 2018 fuseerde het samen met de NHL Hogeschool tot de NHL Stenden Hogeschool. Van het in 1969 geopende gebouw aan de Zuiderkruislaan is niets tastbaar meer te vinden.

Bron en foto: Hans Knot

Eén gedachte over “Groningen van toen | deel 74

  1. Ik heb in 1979 nog op de Nijenborg gezeten.
    Heb goede herinneringen aan die tijd.
    Een van de leukste vond ik nog wel dat wij als klas bij de leraren bekend stonden als een moeilijke klas, wij zouden elkaar niet goed verdragen o.i.d.
    Nou dat hadden ze goed mis want we hadden juist een hele goede verstandhouding onderling, wat betreft de leraren was dat anders.
    De leraren hadden bedacht dat het goed was voor ons zou zijn om dan met hele klas eens uit te gaan eten.
    Zo gezegd zo gedaan.
    Wij togen met de klas naar de Vismarkt, daar zat toen des tijds nog een Chinees (is niet de Vietnamees Hock Sieng).
    In onze klas zat ook een boerenknul die nog nooit Chinees eten had gehad en dus ook niet wist wat sambal was.
    Misschien raad je het al, toen hij aan ons vroeg wat dat bruin/rode goedje was, hebben wij hem natuurlijk geadviseerd daar héél véél van te gebruiken omdat dat zo ‘hoorde’, met als gevolg dat die arme jongen na één hap zo rood als een kreeft werd en wij allen slap van het lachen over de tafel lagen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *