Vanmorgen een gratis ochtendconcert Le Sacre du Printemps plaats op de Grote Markt in Groningen. Het concert is onderdeel van het Time Shift Festival en het Noord-Nederland-Ruslandjaar 2013 en wordt verzorgd door het Noord-Nederlands Orkest (NNO). Er was een redelijke opkomst.
Heinz Wallisch schreef in 2009 het volgende:
Het Parijse theaterpubliek van toen
Parijs gold rond 1900 als hèt als centrum van de kunsten in Europa, en in dat kader was het steeds opnieuw met nogal wat vernieuwing geconfronteerd, zowel in de literatuur alsook in de schilderkunst, in de cabarets en op het ‘burgerlijke’ toneel, en dat al zeker een halve eeuw achtereen toen Stravinski met zijn muzikale ‘nieuwlichterij’ kwam opdagen.
Het is dan ook niet zo verbazingwekkend dat de Parijse journalist en zakenman Gabriel Astruc (1864-1938) het plan had opgevat om in de lente van 1913 aan de Champs Elysées van de Franse hoofdstad een nieuw theater te openen dat met een eigentijdse productie van start zou moeten gaan. Dat is hem gelukt, want door de zeer verdeelde opvattingen over, en de al even uiteenlopende reacties op de Sacre, kreeg zijn nieuwe theater meer aandacht dan ooit met advertenties had kunnen worden gegenereerd.
Kopstukken
Onder de vooraanstaande figuren, die dat heel direct wilden volgen, vond men de duizendpoot — want schrijver, tonelist, cineast, dichter en ontwerper — Jean Cocteau (1889-1963), die zelf bepaald niet afkerig was gebleken van diverse onalledaagse manieren om mensen met kunstuitingen te confronteren; en de Amerikaanse schrijfster Gertrude Stein (1874-1946), wier leven nu ook niet bepaald langs lijnen van stijf-kleinburgerlijke geleidelijkheid verliep, en die sedert ze zich in 1903 in Parijs had gevestigd, zelf het nodige had ondernomen om modernismen een stevig verankerde plek binnen de cultuur van die dagen te verschaffen.