In het Fries is Stavoren – Starum. De oudste stad van Friesland ontstond rond circa driehonderd voor Christus bij een waterloop en kreeg in de elfde eeuw stadsrechten. Ooit was het een rijke Hanzestad. Altijd gezellig in de watersportseizoenen. Rijen dik liggen de boten aangemeerd.
Tegenwoordig kun je van maart tot en met oktober met de veerpont naar Enkhuizen varen. Ideaal voor fietsvakanties, want de fiets kan mooi mee!
Het vrouwtje van Stavoren – De weduwe van Staveren
Het vrouwtje van Stavoren is een sage die pas in de 19e eeuw zijn huidige vorm kreeg.Een van de versies van de sage vertelt van een rijke koopmansweduwe in Stavoren die woonde in een huis met gouden vloeren en zilveren muren. Ze bezat meer schepen dan alle kooplieden van de stad tezamen en werd met de dag rijker.
Ondanks haar enorme rijkdom was ze niet tevreden, ze wilde het kostbaarste bezit dat er te vinden was en stuurde een schipper eropuit om dat te halen. Deze kwam na lang zoeken thuis met een lading graan uit Danzig, dat hem waardevoller dan goud leek. Het vrouwtje zag het niet als het waardevolste dat er bestond. Woedend vroeg ze: “Aan welke zijde heb je het graan ontvangen?” “Aan stuurboordzijde.” “Gooi het dan aan bakboordzijde in zee!” Een voorbijganger die dat hoorde zei haar dat niet te doen; zou ze ooit zelf in de bedelstand vervallen, dan zou haar het graan wel goud toeschijnen. Hierop haalde zij de gouden ring van haar vinger en gooide hem met een grote boog in zee. Ze voegde hieraan toe: “Net zomin dat ik deze gouden ring ooit nog terug zal zien, zal ik in de bedelstand vervallen.” Op een dag kwam een van haar dienaren naar haar met een gevangen vis, met in de maag van die vis haar eigen gouden ring. Vanaf dat moment keerde haar lot. Ten slotte eindigde zij in grote armoede.
De vis voor Stavoren
De zee geeft, de zee neemt. Stavoren, ooit een rijke Hanzestad, kan erover meepraten. Overstromingen, zeehandelsoorlogen, een haven die verzandde: meermalen verviel de stad tot armoede. Maar telkens richtte ze zich op en brachten zeevaart en visserij nieuwe welvaart. ‘De Vis voor Stavoren’ is een knipoog naar een symbolische prent van Pieter Bruegel de Oude: ‘Hoe grote vissen kleintjes eten!’ We zien hoe de enorme open muil van een machtige vis ons langs de watersproeiende lippen naar binnen lokt. Wie ontsnapt in Stavoren de dans?
Rijksstudio
Havenlichten
Sinds 1999 zijn de havenlichten van Stavoren beschermd als rijksmonument vanwege het cultuurhistorisch en architectuurhistorisch belang, onder meer door de technische ontwikkeling, de esthetische kwaliteit en de situering, verbonden met de ontwikkeling van de haven.
De lichtbakens markeren de toegang tot de oude haven van Stavoren.
Alle foto’s van Stavoren: klik hier Alle foto’s Friesland: klik hier