Het aantal zonnepanelen in de gemeente is het afgelopen jaar met 69.000 stuks toegenomen tot ruim 364.000. Hiermee is de ambitie van 216.000 zonnepanelen in 2020, op daken of in zonneparken ruimschoots gehaald. Het aantal zonnepanelen op daken is met 23% gegroeid van 161.000 naar 230.700 stuks. Daarmee is het percentage daken met zonnepanelen dit jaar gestegen met bijna 3% naar 12,3%. De stijging komt grotendeels voor rekening van de daken op woonhuizen; daarop zijn in 2020 de meeste panelen geplaatst.
Op naar de 700.000
Groningen wil in 2035 CO2-neutraal zijn. Philip Broeksma, wethouder Duurzaamheid: “Zonne-energie heeft daarin een belangrijke rol. In 2035 komt 60% van onze benodigde elektriciteit uit lokale zonnepanelen. Daar hebben we minstens 2,5 miljoen zonnepanelen voor nodig. In 2023 willen we daarom ruim 700.000 zonnepanelen in de gemeente hebben, zowel op daken als in zonneparken. We zijn al over de helft. Dat betekent dat veel huishoudens en bedrijven profiteren van een lagere energierekening dankzij de zon.”
Of hierbij ook rekening wordt gehouden met de natuurgebieden valt te betwijfelen nu de gemeente Groningen op de Hondsrug van Haren zonneparken wil toestaan. Dat is te lezen in het
beleidskader ‘Zonneparken in de gemeente Haren’.
Het aantal zonnepanelen in zonneparken is met 134.000 panelen gelijk gebleven aan vorig jaar. De meeste zonnepanelen liggen op daken. In absolute aantallen zijn de meeste zonnepanelen (ruim 44.000 stuks) afgelopen jaar op daken van woningen gelegd. De grootste stijging is echter op daken van bedrijven en kantoren: bijna een verdubbeling van het aantal zonnepanelen ten opzichte van 2019. Een verklaring hiervoor is dat bedrijven via Groningen Werkt Slim geholpen worden met het realiseren van zonnedaken. De groei van het aantal zonnepanelen op de gebouwen van VvE’s, woningcorporaties en op scholen blijft achter op het gemiddelde.
Collectieve inkoopactie
Om de aanschaf van bijvoorbeeld zonnepanelen verder te stimuleren, organiseerde het Energieloket Groningen een collectieve inkoopactie voor verduurzamende maatregelen. Bij het sluiten van de actie, op 18 december, had de inkoopactie 1.286 aanmeldingen voor verduurzamende maatregelen opgeleverd, waarvan 779 offertes voor zonnepanelen.
Foto: Jan Hendrik van der Veen
Het inzetten van duurzame energiebronnen is als zodanig goed. We kunnen met nieuwe technologieën zorgen dat we het gebruik en verbruik van niet-duurzame bronnen daarmee verminderen. Wind- en zonne-energie zijn daarvan een voorbeeld. Maar zoals de titel als zegt … er is een keerzijde. Er wordt enorm gegoocheld met cijfers. Die zijn niet allemaal betrouwbaar. Een feit is in elk geval dat met de inzet van duurzame bronnen de energiebehoefte op geen enkele manier gedekt kan worden. Dat kan in een maximale variant tot hoogstens 50% van de behoefte. Daarover bestaat wel consensus. Er zal dus altijd bijgeplusd moeten worden met andere bronnen. Maar wat moet dat dan zijn ? Inmiddels wordt de openbare ruimte volgepropt met windmolens en zonneparken en liggen bijna al op elk dak zonnepanelen. Dat eerste is een enorme aanslag op de natuur of in elk geval de directe leefomgeving van mensen. De enorme uitgestrektheid van zonneparken en het kolossale ruimtelijke beslag die windmolens van tussen de 80 en 200 m hoog innemen, moet niet onderschat worden. Dat is echt een extreme aanslag op de ruimtelijke beleving buiten. Dat geeft heel veel nieuwe problemen m.b.t. het woongenot of leefgenot van mensen. Er zijn al vele voorbeelden waarbij mensen er psychische problemen door ondervinden, gaan verhuizen en meer.
De inzet van duurzame bronnen als energievoorziening heeft iets dogmatisch gekregen. Zwaar gesubsidieerd en het doen laten geloven dat we gelukkig kunnen leven in een ‘vredige wereld vol met madeliefjes’. Zo zal de wereld nooit worden! We leven met 7 miljard mensen op een planeet die vol is. Dat betekent ook dat we niet ontkomen aan het nemen van meer risico’s om ons hoofd boven water te houden. Hardere maatregelen, krachtigere inzet van de wetenschap voor het zoeken van oplossingen en vooral ons zelf niet voor de gek houden. Er zijn best oplossingen. Zoals kernenergie, kernfusie, energieproductie met waterstof en nog meer. Zonder de inzet van zo’n soort energiebron redden we het niet. We moeten ons niet laten aanpraten dat zulke bronnen onwenselijk zijn. Uit deze laatste zin wordt duidelijk dat ik een voorstander ben van de bouw van kerncentrales. Deels nu nog via kernsplijting, maar over een aantal jaren via kernfusie. Dit laatste is een methode waarbij waterstof in de vorm van deuterium of tritium gefuseerd wordt tot onschadelijk helium. Het is een manier zoals dat in de zon gebeurt. Een fusierector met slechts enkele honderden kilo’s aan grondstof en aan afval vervangt gemakkelijk de Eemscentrale met een energieequivalent voor 1560 MW van vele miljoenen kgs steenkool. Ook bij centrales met aardgasverbruik is dat vergelijkbaar. Bij fusie-energie heb je geen kooldioxide, geen stikstofoxiden, geen radioactief afval (!) en een mega-hoeveelheid energie. In Frankrijk, Engeland en Japan staan al proefreactoren. Nu allemaal nog in een proeffase, door lastige problemen, maar die zijn op te lossen. Laten we ons vooral inzetten zoiets mogelijk te maken. Laten we voorlopig kiezen voor een of twee kerncentrales in Nederland, waardoor de gehele energiebehoefte gedekt kan worden. En laten we kernfusieonderzoek stimuleren, zodat dat realiteit kan worden over tien jaar. Laten we ook kijken hoe we bij een voorlopige keuze voor kenrsplijtingsenergie de risico’s kunnen handelen. Bij kernenergie zijn er uiteraard risico’s, maar we kunnen een hele schone omgeving behouden, de lucht niet vervuilen en niet zitten met de productie en later het afval (na tien jaar) van honderdduizenden zonnepanelen en schroothopen van honderden en honderden windmolens. Laten we politieke dogma’s doorbreken. De abnormale afkeer van kernenergie en misleidende informatie daarover terzijde leggen. Zoals gezegd zijn er best lastige problemen met kernenergie, maar langzamerhand wegen die niet meer op tegen alle problemen die we nu aan het creëren zijn. Het leven van miljarden mensen bij elkaar op één planeet vereist dat we verstandig maar wel realistisch moeten handelen. Elkaar niet voor de gek houden, geen beloftes van onhaalbare droomwerelden, maar objectieve niet-politiek gekleurde keuzes maken waaraan we iets hebben. Keuzes voor een wereld van de toekomst.
Goed stuk HJHaren.
Ik benook een voorstander van kernenergie en daarbij gaat mijn voorkeur uit naar thorium.
Met een thoriumcentrale sluit je de kans op een meltdown 100% uit omdat dit niet mogelijk is maar een Kerncemtrale van de 3e generatie is ook zeer welkom.
Maar het grootste probleem is en blijft de overbevolking. Zolang daar niets aan gedaan word “eten” wij de planeet min of meer op.